„Sprawy adwokackie powinno się rozstrzygać na forum adwokatury” czyli historia zamiatania ważnych spraw pod dywan

Kilka miesięcy temu zwrócono się w związku z niepokojącym zdarzeniem w Izbie Adwokackiej we Wrocławiu. Niby nic, od czego zależy czyjeś życie, ale mimo wszystko – przykre, bo dotykające najmniej mających wpływ na dotyczące ich sytuacje, czyli aplikantów.

Podczas konkursu krasomówczego, za wygraną w którym należne były m.in. nagrody pieniężne (bodaj 2k) jedna z aplikantek była oceniana przez jury, w skład którego wchodziła jej patronka. O tej relacji nikt z uczestników konkursu nie był uprzedzony, zatem inni aplikanci nie wiedzieli, że konkurują z osobą, która ma w jury solidne patronackie wsparcie. Zgadnijcie – została nagrodzona za udział w tym etapie? Oczywiście. Czy była źle przygotowana? Tego nie twierdzę. Czy było to w porządku wobec innych? Sami oceńcie.

Napisałam w tej sprawie do Pana Dziekana prosząc o próbę wyjaśnienia tej sprawy.

I wiecie co?

Ano nic.

Poza tym, że w piśmie padła sugestia, iż problem nie leży w nepotyzmie, lecz we mnie – bądź co bądź powinnam była podjąć próbę wyjaśnienia problemu z aplikantką i jej patronką? Sugestia ciekawa, choć egzotyczna zważywszy, że za organizację tego typu wydarzeń odpowiada Dziekan!

Piszę o tym z prostej przyczyny – uważam, że nie da się bronić prawa robiąc sobie równocześnie jaja z logiki. Takie organizowanie konkursów jest po prostu nie fair.

Jestem ostatnią osobą, która kwestionowałaby sens istnienia samorządu adwokackiego, jego idee są mi bliskie, wiem, w jakich obszarach powinien być wsparciem dla adwokatów, szczerze mówiąc trudno mi sobie wyobrazić zniesienie obowiązku przynależności do struktur korporacji adwokackiej. Są jednak momenty, wcale nie tak rzadkie, w których zadaję sobie pytanie o to, po co adwokatom samorząd, który oddala się od zasad przez siebie samego ustanowionych?