Niedawno przeczytałam zdanie: “Kto w Polsce mieszka, ten się w cyrku nie śmieje” i zgadzam się z nim o tyle, że faktycznie od 22 października 2020 r., tj. od wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku w sprawie aborcji uwaga społeczeństwa jest mocno zwrócona na to, co dzieje się w związku z prawem. Ja sama, choć nigdy tego nie robiłam, dzień kończę lekturą Dziennika Ustaw, aby być na bieżąco ze zmianami, które potrafią zaskoczyć z dnia na dzień. W tych okolicznościach trudno znaleźć mi czas na to, co bardzo lubię, czyli Netflix i lekturę. O ile ta pierwsza rozrywka czeka na lepsze czasy, a moje zaległości się piętrzą, o tyle w ostatnim czasie pochłonęła mnie lektura – trwała zdecydowanie zbyt długo, bo ciągle coś. Ale cieszę się, że się udało i tym chętniej dzielę się wrażeniami.
Cóż poradzić – bardzo lubię kryminały i książki opisujące historie prawdziwych śledztw. Nie przepadam jedna za takimi książkami, w których jestem w stanie przewidzieć co wydarzy się na kolejnych stronach i w których drażni mnie język – a takich przykładów, nawet pośród polskich autorów jest niemało. W wypadku “Księcia” – bo o tej książce mowa nie było mowy o rozdrażnieniu. Tym, co mnie w tej książce absolutnie urzekło (niezależnie od fabuły, która w zależności od preferencji czytelnika, jednego zaciekawi, a innego nie), to wspaniały język. Żadne słowo nie jest w Księciu przypadkowe, żadne nie jest nadprogramowe i każde jest użyte dokładnie tak jak powinno być użyte.
Gdybym miała powiedzieć o czym ta powieść jest, to stwierdziłabym, że o demonach żyjących we współczesnych Niemczech i w Niemcach. W książce mamy wątki polskie, można dowiedzieć się sporo o historii kraju, w którym toczy się akcja, są też elementy dotyczące Kościoła Katolickiego i tego w jaki sposób są jak wygląda edukacja w szkołach katolickich. Zapewniam, że to jest wątek nie pozwalający spokojnie spać, a w świetle aktualnych doniesień medialnych, trudno nie dopatrywać się w tych fragmentach realizmu i zarazem wyjaśnienia tego, jak w pewnych okolicznościach – z pozoru wzniosłych – może urodzić się w człowieku zło.
Być może to jest kwestia tego, że autorka jest Polką i językiem polskim pięknie włada (choć nie każdy polski autor tak ma). Wiele powieści może jednak tracić na tłumaczeniu.
Dobry tłumacz z kiepskiego dzieła, może zrobić coś fajnego, tak samo jak kiepski tłumacz z czegoś, co ma wartość może uczynić zwykłe czytadło. Tymczasem, „Książę” nie jest zwykłym czytadłem. Jest to książka o polityce, o ludziach, historii i uprzedzeniach. Zaczyna się od zabójstwa, a ściślej od odkrycia zwłok księdza ukrzyżowanego w jednej z berlińskich katedr, a potem jest tylko lepiej. “Książę” to tak naprawdę polityczny thriller o tym, co by było, gdyby ktoś czerpał inspirację z Hitlera i jak jego wizja świata odnalazłaby się w nowej rzeczywistości. Czy porwałby tłumy?
Powieść skonstruowana jest jak medialna relacja z opisywanych zdarzeń, ale przeplatana jest wątkami z osobistego, skomplikowanego życia głównych bohaterów: dziennikarki, szefa berlińskiej policji i jej komisarza o wdzięcznie brzmiącym nazwisku Kowalski oraz agenta wywiadu. Jest tu i historia, i akcja, i wątki z pogranicza prawa rodzinnego i romansu w jednym.
Kluczowa sprawa: komu tę książkę polecam?
Osobom, które lubią się skupić na lekturze i które są łase na symbole – społeczne, kulturowe i historyczne. Nie polecam zaś tym, którzy szukają lektury lekkiej, o której zapomną po odłożeniu książki na półkę.
Przyznaję, że biorąc się za lekturę książki nie znałam autorki, a szkoda, bo powinnam była. Magdalena Parys urodziła się w Gdańsku i jako dziecko wyemigrowała z rodziną do ówczesnego Berlina Zachodniego. Na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie ukończyła polonistykę i pedagogikę. Jest autorką powieści “Tunel” uznaną przez Culture.pl za najważniejszy debiut 2011 r. a za ten tytuł otrzymała polonijną nagrodę Złotej Sowy. Magdalena Parys w 2015 r. została laureatką Europejskiej Nagrody Literackiej za powieść “Magik”. W 2016 roku opublikowała “Białą Rikę”. Ostatnia jej powieść to “Książę”, drugi tom trylogii berlińskiej, zapoczątkowany powieścią “Magik”. Autorka pisze do “Zwierciadła” i “Wysokich Obcasów extra”.
Dobra wiadomość jest też taka, że dzięki uprzejmości wydawnictwa zachęcając do lektury mogę oddać w Państwa ręce kod na zakup książki uprawniający do 30% obniżki ceny na stronie Tania Książka. Kod obowiązuje do końca listopada 2020 r. i brzmi: 20ksiaze20. Miłej lektury!
No comments