Wielu czytelnikom postać dra Jarosława Kaczmarczyka nie będzie kojarzyć się z niczym szczególnym. Dla Łemków jest on równie ważny, jak dla Amerykanów postać George’a Washington’a. Był bowiem premierem Rusińskiej Narodowej Republiki Łemków istniejącej od 1918 do 1920 roku.
Syn proboszcza greckokatolickiego w Binczarowej, doktorat z prawa obronił na Uniwersytecie Lwowskim. Aktywny działacz na rzecz Łemków i ich prawa do samostanowienia. W czasie I wojny światowej służył w armii austro – węgierskiej. Po zakończeniu wojny podjął aktywne działania na rzecz utworzenia Rusińskiej Narodowej Republiki Łemków, która trwała niezależnie od państw sąsiedzkich do marca 1920 roku, kiedy to ziemie te zostały włączone do Polski.
W dniu 10 czerwca 1921 roku Kaczmarczyk wraz z innymi członkami rządu łemkowskiego stanęli przed sądem z zarzutami zdrady stanu. Pomimo braku zgodności wśród ławników, zapadł wyrok uniewinniający.
Po zakończeniu procesu Kaczmarczyk otworzył samodzielną praktykę adwokacką w Muszynie nie angażując się dalej w działania polityczne. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed wojskami niemieckimi do Lwowa, gdzie został aresztowany przez NKWD i zmarł osadzony w gułagu pod Moskwą.
Martyna Majewska
[foto: http://facet.interia.pl/obyczaje/historia/news-republika-lemkow-niespelniony-sen-o-wolnosci,nId,1069662; dr Kaczmarczyk stoi jako trzecia osoba od lewej]
No comments
Sorry, the comment form is closed at this time.